De wijzigingen in de sociale zekerheid volgen elkaar in hoog tempo op. Als werkgever wordt u steeds meer geconfronteerd met de gevolgen van verzuim, langdurige ziekte en arbeidsongeschiktheid. Maar het biedt u ook de mogelijkheid de regie in eigen hand te nemen.
De vele wijzigingen in de sociale zekerheid leveren niet alleen meer risico’s op. Sterker nog: met de juiste maatregelen gaat u er financieel op vooruit én blijven uw medewerkers beter inzetbaar. De overheid blijft veranderingen doorvoeren. En daaraan lijkt voorlopig geen einde te komen. Hieronder praten we u alvast bij over een belangrijke wijziging: de financiering van de WGA.
Financiering WGA
De WGA heeft een hybride stelsel. Werkgevers hebben nu de keuze tussen het publieke stelsel en het eigenrisicodragerschap. Voor het eigenrisicodragerschap is een private verzekering meestal verplicht. De grote verschillen tussen publieke en private uitvoering zitten in de wijze waarop de risicopremie wordt berekend. Minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid vindt dat er een ongelijk speelveld is tussen het UWV en private verzekeraars. Daarom is er gekeken naar de manier waarop de premie in het publieke stelsel wordt vastgesteld.
Huidige premieberekening
De premie die de publiek verzekerde werkgever betaalt, is gebaseerd op de arbeidsongeschiktheidslasten van twee jaar geleden (t-2). Gaat een werkgever op dit moment terug van het eigenrisicodragerschap naar het UWV, dan betaalt hij in het jaar 2016 de minimumpremie. De lopende lasten zijn immers verzekerd bij de private verzekeraar en blijven daar achter. Kiest een werkgever voor het eigenrisicodragerschap, dan dient hij alle lopende WGA-risico’s mee te verzekeren. De lopende lasten blijven niet achter bij het UWV.
Veranderingen 2017
Gaat een werkgever na 1 januari 2017 terug van het eigenrisicodragerschap naar het UWV? Dan wordt altijd naar zijn historie gekeken. Bij de premiebepaling wordt uitgegaan van de gerealiseerde WGA-lasten en de loonsom van twee jaar daarvoor (t-2-systematiek). Ook al was de werkgever toen eigenrisicodrager, en heeft hij al betaald voor die lasten via de verzekeringspremie. Keert de werkgever terug naar het UWV, dan is hij in alle gevallen ook verplicht drie jaar publiek verzekerd.
De premie die bij u bij het UWV betaalt – zeker de eerste jaren na terugkeer – wordt dan hoger dan nodig om de omslaglasten mee te financieren. En dus ook hoger dan in uw huidige situatie.
Kiest u vanaf 1 januari 2017 voor het eigenrisicodragerschap, dan vallen de lopende WGA-risico’s niet onder het eigenrisicodragerschap. De lopende lasten blijven dus achter bij het UWV. Deze lasten hoeven dus ook niet meeverzekerd te worden.
Eigenrisicodragerschap aantrekkelijker
Door deze wijziging in de financiering, levert terugkeer naar het UWV minder voordeel op en wordt eigenrisicodragerschap aantrekkelijker. Hierdoor wordt het belang van actieve schadelastbeheersing door werkgevers benadrukt. Actieve schadelastbeheersing door preventie, begeleiding en waar mogelijk re-integratie. En door een bewuste keuze te maken tussen publiek verzekeren en eigenrisicodragerschap voor Ziektewet en/of WGA. Maar denk daarbij bijvoorbeeld ook aan het controleren van alle beschikkingen die u op dit gebied van UWV en Belastingdienst ontvangt.
